Pracownia Artystyczna Marjonart: 249 / 250 " Gęsiego " komplet

Bardzo się cieszę z takich niespodzianek, kiedy znajomy wyciąga stary kamień lub sznur korali i mówi " masz, to mi się nie przyda, weź sobie i zrób coś z tego". I tym sposobem dostałam sznur bursztynów, długi z dość zróżnicowanymi bryłkami pod względem koloru i wielkości. Małe nieregularne, surowe bursztynki, które jako sznur według mnie wyglądają dość staromodnie. Mam przed oczami moją prababcię, która nosiła taki w celach zdrowotnych. Dlatego musiałam wymyślić....

taką oprawę, aby całkowicie zmienić ich charakter. Moja mała pracownia, może nie pęka w szwach z nadmiaru półfabrykatów, ale zawsze można w niej znaleźć coś wyjątkowego. Wychodzę z założenia, że lepiej mieć mniej a różnorodne i dobre. Tak, wiec znalazły się różnej grubości stalowe żyłki do wykorzystania.

Pomysł wpadł szybko :)))). Całe szczęście, że na te cieniutkie mogłam nawlec bursztynki. Ograniczniki chciałam zrobić z kulek ze stopionej cyny. A tu niespodzianka:

cyna nie oblepiała skręconych drucików. Co z tym fantem zrobić?

Okazało się, że stal była powleczona tworzywem, które na dodatek nie chciało się topić. A u sprzedawcy pisało, z czystej stali. Musiałam zatem w bardzo delikatny sposób papierem ściernym oczyścić miejsca lutu. Trochę się namęczyłam, nie wspomnę już o "epitetach", bo to nie twórcza praca, a nieoczekiwany kłopot.

Między te bursztynki, jak przecinki w zdaniu dla urozmaicenia umieściłam kółka i rureczki.

Tak oto powstał komplet - naszyjnik i bransoletka.

Zakończone łańcuszkami, można zatem regulować.

Lekki nowoczesny, pachnący latem.